HENK JANSSEN

Ik ben Henk Janssen (geboren 1950) en als ik nu terugkijk op mijn leven was dat, naast de mooie ervaringen, zeker ook gevuld met heftige ervaringen en crisissen. Met regelmaat voelde ik me langere perioden ongelukkig en schuldig. Toch kan ik nu oprecht zeggen dat ik nergens spijt van heb. Alle ervaringen hebben me gevormd tot wat ik nu ben. Om te worden wie ik echt ben, diende ik vooral veel los te laten. Mijn ontwikkeling zat ‘m vooral in het opruimen van oude overtuigingen en imprints.

Terugkijkend realiseer ik me dat ik altijd al in diverse vormen bezig ben geweest met het “beter” maken van mensen, het in hun kracht zetten. Daar werd ik blij van.
Die vaardigheid kwam niet vanuit een achtergrond van opleidingen en scholing, het is, naar ik heb ontdekt, meer een aangeboren talent waarmee ik naar de aarde kwam.
In mijn jeugd was het belangrijk dat je een goede opleiding volgde en je verstand ontwikkelde en gebruikte. Maar leren vanuit verstand is nooit mijn favoriete bezigheid geweest. Er wàs er ook niets wat ik graag wilde leren…ik had geen ambitie in een bepaalde richting en mijn schoolkeuzes waren vooral negatief: ik deed maar wat, had geen interne motivatie.

Nu weet ik dat ik als hooggevoelig jongetje opgroeide in een wereld die ik niet begreep en die mij niet begreep. Teruggetrokken en op mezelf, lukte het me niet gemakkelijk om verbinding te maken met anderen en voelde ik me niet snel ergens thuis. Steeds weer heb ik geprobeerd om volgens ‘de regels te leven’ en ergens bij te horen..iets wat zelfs nu nog steeds niet lukt. Maar nu zeg ik “gelukkig maar dat ik nergens bij hoor!”

Het jongetje werd een man en bleef doen wat er van hem verwacht werd. Ik trouwde, kreeg een gezin met vier kinderen en was ambitieus geworden. Die ambitie verdoezelde mijn lage zelfbeeld en gebrek aan zelfvertrouwen. Lange tijd had ik zelfs een goedbetaalde baan. Echter na verloop van tijd gaf deze me absoluut geen voldoening meer, maar vanuit plichtsbesef naar mijn gezin ging ik maar door en door en door. Ik putte mezelf volkomen uit. Rond mijn 50’ste werd ik geveld door een dikke burn-out. Jarenlang lag ik er uit, het gevolg van veel te lang doorgaan met iets dat niet mijn passie was.
De burnout en de daaropvolgende crisis voelde als een groot diep gat.
Ik raakte alles kwijt: mijn verleden in de vorm van gezin, baan, status, zekerheden en toekomstperspectief.
Ik werd volledig uit ‘de oude wereld’ geparachuteerd en had niets nieuws om me mee bezig te houden, of om ‘iemand te zijn’. Pas vele jaren later kon ik die gebeurtenis zien als het grootste cadeau, gecreëerd door mijn eigen toedoen.

Uiteindelijk kwam ik door “toevallige ontmoetingen” op het spirituele pad en kwam in mijn ogen van toen “gekke” mensen tegen. En daaropvolgend kreeg ik te horen, èn leerde ik dat dat ook iets met mìj te maken had!
Wanneer je alles bent kwijtgeraakt komt er een soort vrijheid tevoorschijn. Ik beleefde een inspirerende tijd waarin ik ervaringen opdeed met nieuwe mensen, culturen en situaties. Ik maakte kennis met het boeddhisme, en reisde door de Himalaya. Vervolgens naar Egypte met ook weer bijzondere ervaringen en toen een reis naar Midden-Amerika, met name naar gebieden waar de Maya’s ooit leefden.

Achteraf is me pas duidelijk geworden waarom ik op die plekken, met die mensen, in die scenario’s moest zijn. Ik ontdekte namelijk gaandeweg dat ik healer ben: ik kon ineens – vraag me niet hoe – met energie werken. Spelenderwijs ging ik huizen energetisch reinigen waarbij er in het contact met de bewoners de meest “gekke” maar mooie dingen gebeurden. Het resultaat was steeds bijzonder al had ik geen idee van hoe dat alles kwam.

Eigenlijk is me pas sinds kort ècht duidelijk hoe het voor mij werkt.
Ik besef ten volste dat ik doorgeefluik ben, en dat kan zijn door alle ‘zoals het hoort’ los te laten. Alles wat ik doe, mijn vaardigheden en inspiratie, komt niet vanuit opleiding, verstand of mijn linkerhersenhelft. Het is de nieuwe wereld, een nieuw tijdperk.
In deze bijzondere tijd, de overgang van Vissentijdperk naar het tijdperk van Aquarius, kan ik duidelijk in beeld brengen en vooral ook simpel uitleggen wat er zich op energetisch niveau afspeelt.
Eindelijk, 25 jaar nadat ik volledig instortte, kan ik ronduit stellen dat ik een rijk leven heb gehad. “Echt goede wijn moet ook lang liggen”.
Niet enige vorm van scholing maar het leven zelf met al zijn ervaringen en reizen hebben mij wijs gemaakt en gevormd tot wat ik nu ben. Ik ben autodidact, voor het energetische werk dat ik nu binnen Huisreiniging & MEER doe heb ik geen enkele cursus of opleiding gehad, ook niet voor het werken met informatie vanuit Akasha.

Groeien door opruimen, ik voel me krachtiger en zelfverzekerder dan ooit.
Eèn ding is nooit veranderd: de rode draad in mijn leven: het krachtiger maken van mensen, het in hun kracht zetten, ze bewust maken van hun passie en kwaliteiten…!

Ik ben blij een zwart schaap te zijn in een witte kudde!